ABC palucha biegacza

Co to jest paluch biegacza?

Mianem palucha biegacza (inna nazwa to paluch darniowy) określa się jedną z najczęściej diagnozowanych kontuzji stopy o ostrym charakterze, a konkretnie kontuzji pierwszego stawu śródkostno-paliczkowego. Wbrew pozorom nie jest to przypadłość typowa wyłącznie dla osób uprawiających bieganie. Borykają się z nią również inni sportowcy, m.in.: piłkarze i rugbyści.

Przyczyną palucha biegacza jest nadmierne zgięcie lub wygięcie stopy w kontakcie z twardą i sztuczną nawierzchnią, tak zwaną darnią. Następstwem może być uszkodzenie podeszwowej części więzadła lub torebki. Bywa również tak, że kość śródstopia ulega złamaniu. Podobnie może stać się z grzbietowym odcinkiem paliczka.

Jakie są objawy palucha biegacza?

O tym, że nabawiliśmy się palucha biegacza, dowiemy się, odczuwając ból (o różnym natężeniu) w okolicy jego podstawy i sztywność stawu, która nie pozwoli nam zgiąć grzbietu stopy. Dolegliwości bólowe przybierają na sile w momencie, gdy ciężar ciała spoczywa na nodze objętej kontuzją.

Innym objawem palucha biegacza jest obrzęk i zaczerwienienie. W zależności od stopnia nasilenia symptomów typowych dla tej kontuzji (mały, duży i bardzo silny ból), ich liczby, a także stopnia czasowej niesprawności (na przykład ograniczenie ruchomości stopy, utykanie, brak możliwości chodzenia), mówi się o I, II i III stopniu skręcenia.

Jak zapobiegać kontuzjom?

Jak leczyć paluch biegacza?

Lekarz stawia diagnozę na podstawie rezonansu magnetycznego lub badania rentgenowskiego. Zdjęcie daje bardzo dokładny obraz tej kontuzji. Osoba, u której stwierdzono paluch biegacza, jest zobowiązana do odpoczynku i poddania się krioterapii.

Sposób leczenia kontuzji stopy jest uzależniony od stopnia jej uszkodzenia. Jeśli miało miejsce uszkodzenie I stopnia, a sportowiec skarży się na ból i obrzęk, nie może w pełni normalnie poruszać stopą, zaleca mu się wykonywanie ćwiczeń w ramach rehabilitacji. Po zastosowaniu tapingu i separowania palców stóp może on powrócić do aktywności fizycznej w stosunkowo krótkim czasie.

Jeżeli u sportowca stwierdzono kontuzję II stopnia, która wiąże się z dużym bólem, krwiakiem i utykaniem na nogę objętą przypadłością, rekomenduje mu się odpoczynek i przerwanie dotychczasowych treningów na 14 dni. Ponadto staw powinien zostać usztywniony. Chory musi poddać się rehabilitacji.

Tkliwość uszkodzonego stawu, bardzo silne dolegliwości bólowe, krwiak i obrzęk, a także brak możliwości chodzenia to dolegliwości, z którymi borykają się osoby, u których stwierdzono III stopień urazu. W tym przypadku nie można nadwerężać stopy, niezbędne jest chodzenie o kulach.

Czasami konieczne jest poddanie się leczeniu chirurgicznemu. Zakończenie terapii nie wiąże się z automatycznym powrotem do uprawiania sportu. Aby znów być osobom aktywną fizycznie, naszym ruchom ciała nie może towarzyszyć ból. Osiągnięcie takiego stanu trwać może około 2 miesięcy. Bywa również tak, że uraz III stopnia przyczynia się do zakończenia sportowej kariery.

W jaki sposób można zapobiec paluchowi biegacza?

Metody zapobiegania paluchowi biegacza to:

• częściowe usztywnienie zgięcia grzbietowego i podeszwowego stawu śródstopno-paliczkowego za pomocą ortezy lub tapingu,

• zakup obuwia sportowego, które zapewni dobrą stabilizację stopy,

• przeprowadzanie rozgrzewki stóp przed przystąpieniem do treningu zasadniczego.

Paulina Banaśkiewicz-Surma Dziennikarz Fitness

Polecane przez autora:

1. Jak powinien nawadniać się biegacz?
2. Błędy, jakie najczęściej popełniamy podczas biegania
3. Żele dla biegaczy – doskonałe źródło paliwa

Zobacz wszystkie »